PALANTIA seu PALLANTIA, item PALATINATUS

PALANTIA, seu PALLANTIA, item PALATINATUS

dicta olim iurisdictio Comitis Palatini, seu ius decidendi lites supremô iure, cuiusmodi, inter alia, habuit Magdeburgum, ex Imperatorum indulto, uti videre est in Charta Ottonis II. apud Goldastum Tom. I. Constitut. Imper. p. 226. et in Wichbild Magdeburgico art. 12. acseqq. ut et quinque aliae Saxoniae civitates, quae ideo Palantiae dictae, ut est in Speculo Saxonic. artic. 62. §. 1. Vide Freherum Origin. Palatin. part. 1. c. 2. Gorop. Becanum Erancicor. l. 2. p. 44. Chronic. Magistri Iordanis p. 106. Car. du Fresne Glossar. nec non infra, voce Palatini.